Interpretacja cykli w sytuacjach szczególnych

Metoda objawowo-termiczna podwójnego sprawdzenia określa jako szczególną sytuację kobiety znajdującą w jednym z okresów opisanych poniżej (zobacz też: reguły typowe):

po porodzie
w premenopauzie
po odstawieniu antykoncepcji hormonalnej

Po porodzie

Po porodzie wyodrębnia się tzw. okres poporodowy, który trwa od porodu do pierwszej miesiączki/krwawienia (pod koniec tego okresu może, ale nie musi, wystąpić owulacja) oraz występujące po nim tzw. cykle po porodzie, w których przebieg zmian głównych objawów płodności staje się coraz bardziej zbliżony do charakterystycznego dla cyklu typowego.

Pierwszą obserwacją powinna być obserwacja śluzu przez 10 dni (nie prowadząc współżycia), by ustalić podstawowy model niepłodności (PMN). Jeśli w tym czasie nie stwierdzi się żadnej wydzieliny (odczucie suchości) - jest to model suchy; występowanie stałej niezmiennej wydzieliny i stałego odczucia wilgotności - oznacza model wilgotny; dni suche i wilgotne na przemian - określa się jako model mieszany.

Okres poporodowy

W okresie tym każda zmiana ustalonego PMN traktowana jest jako potencjalna płodność, a ostatni jej dzień jako dzień szczytu (S). Do dnia szczytu dodaje się jeszcze 4 dni (S+4), które, jeśli zmianie śluzu nie towarzyszy wzrost temperatury i brak jest zmian szyjki macicy, kończą potencjalnie płodne dni.

Jeżeli w okresie poporodowym wystąpi owulacja i towarzyszący jej skok temperatury oraz faza wyższych temperatur, wówczas wskaźniki płodności należy interpretować wg reguł dla cykli po porodzie (pkt 2 poniżej).

Cykle po porodzie

Przez pierwsze 3 owulacyjne cykle po porodzie nie wyznacza się fazy niepłodności przedowulacyjnej, czyli faza potencjalnej płodności rozpoczyna się w 1. dniu cyklu. Koniec fazy płodności w ciągu tych 3 cykli wyznacza się wg reguł typowych, z tą różnicą, że w przypadku interpretacji temperatury dodaje się jeszcze jeden dzień (4.) nad linią pokrywającą. Od 4. cyklu owulacyjnego można zacząć stosować reguły typowe.

W premenopauzie

Nie stosuje się wskaźnika pochodzącego z obliczeń. W ciągu 10 dni ustala się PMN. Najmniejsza zmiana w ustalonym PMN powinna być uznana jako początek potencjalnej płodności. Ostatni dzień zmiany PMN traktujemy tak jak dzień szczytu (S), a dni niepłodne, jeśli nie nastąpił wzrost temperatury i nie wystąpiły zmiany w szyjce macicy, zaczynają się wieczorem 4. dnia po szczycie (S+4). Wyjątkiem będzie jednodniowa zmiana w PMN sucho, a śluz będzie miał postać mniej płodnego, wówczas do szczytu dodajemy tylko 2 dni (S+2). Czasami mogą zaistnieć sytuacje wymagające ponownego ustalania typu PMN. Zmiany szyjki macicy można brać pod uwagę zarówno przy ustalaniu początku, jak i końca fazy płodności.

Faza płodności w premenopauzie kończy się wg reguł typowych, z tą różnicą, że w przypadku temperatury zawsze dodajemy jeszcze jeden dzień (4.) nad linią pokrywającą.

Po odstawieniu antykoncepcji hormonalnej

Faza potencjalnej płodności trwa od 1. dnia cyklu przez pierwsze 3 cykle owulacyjne (czyli fazy niepłodności przedowulacyjnej w tych cyklach nie wyznaczamy).

Faza płodności - w pierwszych 3 cyklach kończy się - wg reguł typowych, z tą różnicą, że w przypadku temperatury dodajemy jeszcze jeden dzień nad linią pokrywającą.

Od 4. cyklu owulacyjnego możemy stosować reguły typowe, jeśli istnieje już możliwość oceny objawu śluzowego lub zmian szyjki macicy.

Autor: Maria Kinle